کد مطلب:38743 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا امامان را به قتل مي رساندند؟

بي ترديد امامان معصوم (ع) محبوب ترين انسان ها و لايق ترين افراد براي رهبري سياسي و مرجعيت ديني بودند، چنان كه بارها آنان خود به لياقت و شايستگي خويش اشاره كرده اند.(1) امام حسين(ع) خطاب به فرماندار مدينه فرمود: ... ماييم خاندان نبوت و معدن رسالت. دودمان ما محل آمد و شد فرشتگان و محل نزول رحمت هستند... خداوند اسلام را از خاندان ما شروع كرد و تا آخر نيز همگام با آل ما پيش خواهد برد... ما دودمان سزاوار و لايق خلافت و رهبري امت اسلامي و شايستة بيعت هستيم....(2)

از سوي ديگر ائمه (ع) درصدد بودند با تشكيل حكومت ديني، رهبري آن را برعهده گرفته و به اجراي قوانين اسلام و گسترش عدالت اجتماعي بپردازند، افزون بر آن با ستم مبارزه كنند. طبيعي است آن دسته حاكمان كه محبوبيت و لياقت رهبري نداشتند، نمي توانستند محبوبيت ائمه را تحمل كرده و بگذارند اينان بر مسند قدرت قرار گيرند، زيرا تشكيل حكومت ديني توسط امامان (ع)و حاكميت دين با منافع رهبران ستمگر تضاد داشت و آنان به شدت از ائمه (ع) وحشت داشته و احساس خطر مي كردند، از اين رو سعي مي كردند با بهره گيري از همة اهرم ها و امكانات، ائمه (ع) را از صحنه خارج كنند. دشمنان براي خروج امامان (ع) از صحنه، نخست شخصيت آنان را زير سؤال برده و سپس زندان و سرانجام به شهادت مي رساندند، زيرا حضور ائمه (ع) در جامعه موجب مي شد كه مردم دور آنان را گرفته و عملا حكومت را به ايشان واگذار نمايند. بر اين اساس محبوبيت مردمي و لياقت ائمه (ع) براي رهبري جهان اسلام از يك سو و مبارزه ائمه (ع) عليه رهبران ظالم از جانب ديگر، عوامل و زمينه هايي بودند كه حاكمان عدالت ستيز ائمه را به شهادت برسانند.

پي نوشت ها :

1 - نهج البلاغه، خطبه شقشقيه.

2 - مقتل خوارزمي ، ج1، ص 184؛ لهوف، ص 19.